13تیر-------------------شاخۀطوبی-----------------------------1352ه ش
از سینۀسوزانم پیوسته فروزانم سر سبز شده جانم از چشمۀ چشمانم
گویی ز چه اُنست را بُبریده ای از انسان بالله که من ایخواجه در جستن انسانم
دائم سفرم گر چه اندر حضرم بینی در جمعم و دور از جمع پیدایم و پنهانم
بر شاخۀ طوبایم آن مرغ خوش الحانی هر صبح و مسا آید آوازۀ قرآنم
سیر سماوات دیوان اشعار حضرت علامه حسن زاده آملی
شاخۀ ,طوبی ,خوش ,مرغ ,الحانی ,مسا ,شاخۀ طوبی , بر ,پنهانم ,و پنهانم ,بر شاخۀ
درباره این سایت