--------------------------------------قصیدۀاطواریّه-------------------------------------
من چرابیخبر از خویشتنم من کیم تا که بگویم که منم
من بدینجا ز چه رو آمده ام کیست تا کو بنماید وطنم
آخر الامر کجا خواهم شد چیست مرگ من و قبر وکفنم
مرغ باغ ملکوتم آری تو مپندار کهزاغ و زغنم
اندرین غمکدۀ غربت شد از کفم معنی حبّالوطنم
---------------------------------------------117-------------------------------------
دور از باغگل و نسرینم سر خوش از لذت لای و لجنم
قفس تن شده پابند روان همّتی کو قفسم را شکنم
باز از خویشتن اندر عجبم چیست این الفت جانم به تنم
گاه بینم که در این دار وجود با همه همدمم و همسخنم
گاه انسانم و گه حیوانم گاه افرشته و گهاهرمنم
سیر سماوات دیوان اشعار حضرت علامه حسن زاده آملی
گاه ,گه ,کو ,باغ ,قصیدۀ ,اطواریّه ,قصیدۀ اطواریّه ,و گه ,شکنم باز ,باز از ,را شکنم
درباره این سایت